حسین جان شرمنده توام

شرمنده تو که شمار یارانت از هفتاد و دو بیشتر نشد

حسین جان شرمنده توام که عمری به سوگت گریستم

اما نفهمیدم که کربلا میدان پیروزی ات بود و پیروزی را شادی و سرور باید نه اندوه و ماتم!

حسین جان گاه گاهی زمزمه می کنیم که ما اهل کوفه نیستیم
 
ولی تو باور نکن!!!
                          
اینجا هنوز بوی دروغ به مشام می رسد!

اینجا هنوز سکه ها دورو ضرب می شود!
 
اینجا انقدر واژه های سمی به خوردمان داده اند که اینبار به کربلا هم نمی رسی!

هوای تنفسمان مسموم است.

اینجا همان کربلا و مهدی همان حسین

نامه هایی برایش نوشته ایم

کاش به دستش نرسد!