ای وای اگر قافیه بسیار نباشد

جامی به لب و میکده در کار نباشد

ای وای اگر شاعر فردا بنویسد

مجنون به تب از لیلی بیمار نباشد

ای وای اگر ضرب قلم اوج بگیرد

اما به رهش گوش بدهکار نباشد

ای وای از ان دم که ریاضی بنویسد

دو ضرب دویَش برابر چار نباشد

یک مرد بمیرد ان دم که ندارد

او را چه صنم به ما؟نه انگار نباشد

ای وای از ان دم که سیاست بتراود

یک مرد خدا پیشه مرا یار نباشد

ای وای اگر طعنه زنم یار خودم را

اما به لبش مزه سیگار نباشد

ای وای اگر غم به سراغ دلم اید

باران و کمی قهوه و گیتار نباشد

این بار دلم گفته که بنویس!

ای وای اگر قافیه بسیار نباشد 

«سید محسن موسوی»