تیر 91 - خانه نو

قران شرمنده توام

ماه رمضون رسید وکم کم باید قران های کنار طاقچه رو برداریم و غبار یک ساله رو از روشون پاک کنیم!

قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند " چه کس مرده است؟ "

چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا ترا برای مردگان ما نازل کرده است .

قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام.

یکی ذوق می کند که ترا بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق میکند که ترا فرش کرده،‌ یکی ذوق می کند که ترابا طلا نوشته، ‌یکی به خود می بالد که ترا در کوچک ترین قطع ممکن منتشر کرده و … آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی کنیم؟

قرآن! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و ترا می شنوند،‌ آن چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند.. اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند ”احسنت …!” گویی مسابقه نفس است …

قرآن!‌ من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه،

‌خواندن تو آز آخر به اول، ‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان که ترا حفظ کرده اند، ‌حفظ کنی، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نکنند.

خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو.

آنان که وقتی ترا می خوانند چنان حظ می کنند،‌ گویی که قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. آنچه ما با قرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم.

(دکتر علی شریعتی)

تاریخ : پنج شنبه 91/4/29 | 9:19 صبح | نویسنده : محسن | نظرات ()

مرغ or عقاب!!!

مردی تخم عقابی پیدا کرد و ان را در لانه مرغی گذاشت.

عقاب با بقیه جوجه از تخم بیرون امد و با انها بزرگ شد.در تمام زندگیش او همان

کار هایی را انجام داد که مرغ ها می کردند.برای پیدا کردن کرمها وحشرات زمین

را میکند وقد قد می کرد و گاهی هم با دست و پا زدن بسیار،کمی در هوا پرواز میکرد.

سالها گذشت و عقاب پیر شد.

روزی پرنده با عظمتی روی سرش بر فراز اسمان ابری دید.او باشکوه تمام،با یک حرکت

ناچیزبالهای طلاییش،بر خلاف جریلن شدید باد پرواز می کرد.

عقاب پیر،بهت زده نگاهش کرد و پرسید:"ای کیست؟"

همسایه اش پاسخ داد:"این عقاب است-سلطان پرندگان.او متعلق به اسمان است و ما زمینی هستیم."

عقاب پیر مثل مرغ زندگی کرد و مثل مرغ مرد،زیرا او فکر می کرد مرغ است!!!!!!

تاریخ : سه شنبه 91/4/13 | 9:19 صبح | نویسنده : محسن | نظرات ()

معلمی مهربان...

معلم یک کودکستان به بچه های کلاس گفت که می خواهد با انها بازی کند او به انها گفت که

فردا هر کدام یک کیسه پلاستیکی بردارن و درون ان،به تعداد ادمهایی که از انها بدشان می اید،

سیب بریزند وبا خود به کودکستان بیاورند،فردا بچه ها با کیسه های پلاستیکی به کودکستان امدند،

در کیسه بعضی ها دو تا،بعضی هاچهارتا،بعضی ها هفت تا سیب بود.معلم به بچه ها گفت که تا

یک هفته بچه ها هر کجا می روند کیسه پلاستیکی را با خود ببرند.

روزها به همین ترتیب گذشت و کم کم بچه ها شروع کردند به شکایت از بوی ناخوش سیب های گندیده.

به علاوه،انهایی که سیب بیشتری در کیسه خود داشتند از حمل این بار سنگین خسته شده بودند.

پس از گذشت یک هفته،بازی بالاخره تمام شد وبچه ها راحت شدند.

معلم از بچه ها پرسید:«از اینکه سیب ها را یک هفته با خود حمل کردید چه احساسی داشتید؟»

بچه ها از اینکه مجبور بودند سیب های بد بو و سنگین را همه جا با خود ببرندشکایت داشتند.

انگاه معلم منظور اصلی خود را از این بازی چنین توضیح داد:این درست شبیه وضعیتی است

که شما کینه ادم هایی را که دوستشان نداریدرا در دل خود نگاه می داریدوهمه جا با خود می برید.

بوی بد کینه و نفرت،قلب شما را فاسد می کند و شما ان راهمه جا همراه خود حمل می کنید.

حالا که شما بوی بد سیب ها را فقط برای یک هفته نتوانستید تحمل کنیدپس چطور می خواهید بوی

بد نفرت رابرای تمام عمر در دل خود تحمل کنید؟....

تاریخ : سه شنبه 91/4/13 | 9:17 صبح | نویسنده : محسن | نظرات ()

.: Weblog Themes By BlackSkin :.