عدل کجا دورِ دورِدور

عشق کجا پیرِ پیرِ پیر

پشت کلبه ای حقیر،دست کودکی فقیر،تکه ای نان و ذره ای پنیر!

دست کودکی دگر،ضخم و دور از او پدر،پایِ خسته دردِ سر،بغض کرده و پَکَر

مهر از او دور و دورتر!

لیک،میان خانه های دور،در شمال شهر بی عبور،اب میان جام هایی از بلور

جرعه های پر غرور،خادمان کرور کرور،شب پُر از نوش و عشق و شور

چشم حاصدان به دور، ورنه کورِ کورِ کور

عشق کجا پیرِ پیرِ پیر

عدل کجا دورِ دورِ دور

در میان شهر ما،عشق سرد و سوزِ نا،بچه های بی نوا،اشک های بی صدا،قلبهای بی ریا

در میان شهر ما این کجا و ان کجا؟خانه ی گدا و قصر پادشا !

گر نباشد این گناه،از برای این جفا ...من جواب می خواهم خدا...جواب می خواهم خدا...